حدودا سه ماهی میشه که برای تحصیل از ایران اومدم بیرون. دیروز داشتم مطالب قدیمی تر وبلاگمو میخوندم و واقعا از این پروسه ی سختی که طی کردم به شگفت اومدم اگه بخوام مسیرمو بعد از تموم شدن کارشناسی توصیف کنم ، باید بگم اول کار اعتماد بنفس پایینی داشتم و همین باعث شد سرکاری برم که مناسب من از هر نظر نبود و در نهایت پس از شکست های متعدد ، شروع کردم به شناختن خودم ، اینکه چه محیطی برام مناسبه ، اینکه چی از زندگیم میخوام و بعدش با خوندن کتابای محتلف روی اعتماد بنفسم کار کردم و این شد که ایران رو ترک کردم.
در مورد اینکه اینجا خوبه یا بده
من هنوز ابتدای راهم ، اما توی این چند وقته همه چیز برام تغییر کرده و نوع دیدم به زندگی عوض شده اینجا سرعت زندگی خیلی بالاتر از ایرانه و همین باعث میشه همیشه به تلاش و تکاپو باشی از اون گذشته دیگه مجبور به سانسور کردن خودم نیستم و حداقلش میتونم هر موقع که سوالی داشتم بپرسم و جواب مناسبو بگیرم.
بعضی وقتا به این فک میکنم داشتن دوستای ساده و مهربون و یکم خنگ بهتره یا داشتن دوستای باهوش و کاربلد؟ فک میکنم دوستای باهوش و کاربلد ممکنه بهم ضربه بزنن و هر موقع دلشون خواست و دیگه منفعتی از من ندیدن ارتباطشونو قطع کنن در عوض دوستای ساده و یکم خنگم در بعضی مواقع بدون فک کردن ی سری حرفا رو میزنن که باعث میشن آدم توی شرایط نامناسبی قرار بگیره
نمیدونم کدوم خوبه و کدوم بد ، راستش الان فک میکنم باید از نظر محیطی یکم مستقل تر باشم یعنی کاش شرایطم جوری بشه که بتونم ی جا برم تنهایی برای خودم نمیدونم ی سری وقتا واقعا حساس میشم و حرفای بقیه شدیدا ناراحتم میکنه
مثلا دو روز پیش همکارم زنگ زد و بهم گفت تو همه کاراتو تنهایی کردی و به کسی نگفتی ولی سلام علیک و خندیدنتم با همه داشتی نمیدونستم این تعریف بود یا گله بود در اصل. اما هر چی که بود من تصمیم گرفتم دیگه با همکارام و دوستام که ایرانن زیاد صحبت نکنم چون حرفاشون تازه باعث میشه احساس بدی بکنم.
امروز با یکی از دوستام که تمایل به شروع یک رابطه عاطفی باهام داشت ، بهم زدم و بهش گفتم لطفا دیگه بهم پیام نده و همه چیز تمامه.
دلیل این کارم هم انتظاراتی بود که همش برام ایجاد میشد ، مثلا فک کن خیلی ناراحت بودم و فک میکردم وظیفه شه که اون بدونه من چمه :)) ی سری دلایلم هم این بود که همش باید براش ی سری چیزای بدیهی رو توضیح میدادم و بهش میگفتم ببین من درس دارم ، حواسم پرت میشه و چرا اینقدر پیام میدی ی سری زمانا هم که آنلاین نبودم مدام میپرسید چرا آنلاین نیستی و جواب منو نمیدی. من امروز بر اساس تحلیل هایی که از رفتارم داشتم فهمیدم آدم رابطه ی لانگ دیستنس نیستم و اونقدر برداشتای مختلفی از یک تکست میکنم که خدا میدونه اینم باید اضافه کنم که شروع یک رابطه باید حتما حضوری باشه و حداقل چند وقت با طرف بری و بیای و بعدش لانگ دیستنس رو اگه دیدی در توانته شروع کنی
درباره این سایت